ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Η συμμετοχή των ανθρώπων στη διακυβέρνηση του κλίματος θεωρείται ολοένα και περισσότερο ως κρίσιμος παράγοντας για την αποτελεσματική και χωρίς αποκλεισμούς ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή όσον αφορά τη δημόσια ενδυνάμωση, την αυξημένη νομιμότητα και συμμόρφωση, την κλιματική δικαιοσύνη και την κοινωνική καινοτομία.

Η Βαρκελώνη είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο παράδειγμα πόλης που πραγματοποιεί πειράματα για το αστικό κλίμα με γνώμονα την έννοια της συμπαραγωγής με το τοπικό της σχέδιο για το κλίμα που συμπαράγεται με τους πολίτες το 2017 και το συμβούλιο των οργανώσεων που συμπαράγεται το Σχέδιο Δράσης Έκτακτης Ανάγκης για το Κλίμα από τέλος του 2019.

Η διαδικασία συμπαραγωγής του σχεδίου για το κλίμα της Βαρκελώνης χρησιμοποίησε αναλογικά και ψηφιακά εργαλεία για τη συμμετοχή του κοινού και συμμετείχε τέσσερις ομάδες ενδιαφερομένων που έπαιξαν διαφορετικούς ρόλους στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της διαδικασίας:

• ο αξιωματούχοι ήταν επιφορτισμένοι με το σχεδιασμό της όλης διαδικασίας συμπαραγωγής.
• Διευκολυντές Συνέβαλε επίσης στον σχεδιασμό και τον προσανατολισμό του, δηλαδή μια εταιρεία συμβούλων εξειδικευμένη στη συμμετοχή πολιτών σε περιβαλλοντικά θέματα που προσέλαβε ο δήμος.
• Το μέλος οργανώσεις του δικτύου Barcelona + Sostenible συμμετείχαν ως συμμετέχοντες τόσο για να προτείνουν όσο και για να αξιολογήσουν προτάσεις για το Σχέδιο για το Κλίμα. Τα περισσότερα από αυτά ανήκαν στον ιδιωτικό τομέα (42%), ακολουθούμενα από δημόσιους φορείς (20%), ΜΚΟ ή ιδρύματα (13%), πανεπιστήμια (8%), μεγάλα συνδικάτα (6%), ημιιδιωτικά δημοτικά σχολεία (6%) και ενώσεις τεχνικούς επαγγελματίες (4%).
• Λαϊκός οι πολίτες και άτομα από οργανισμούς που δεν ήταν μέλη του δικτύου συμμετείχαν επίσης στη διαδικασία με περιορισμένη ευθύνη.

Η διαδικασία συμπαραγωγής ξεκίνησε στα μέσα Ιουλίου 2017, αποτελείται από τρεις φάσεις και χρησιμοποιούσε διαφορετικά εργαλεία για τη συμμετοχή του κοινού. Κατά την πρώτη φάση, το δημοτικό συμβούλιο συγκέντρωσε τις προτάσεις των συμμετεχόντων μέσω:

α) δύο εργαστήρια πρόσωπο με πρόσωπο,
β) δύο αυτοοργανωμένες συνεδρίες, και
γ) την ψηφιακή πλατφόρμα Decidim.

Περισσότεροι από 140 οργανισμοί (για παράδειγμα, ιδιωτικός τομέας, ΜΚΟ, σχολεία) συμμετείχαν μέσω συμμετοχικών συνεδριάσεων για την επεξεργασία μιας κοινής δέσμευσης που ανέλαβαν τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και οι οργανώσεις πολιτών, για την εφαρμογή πέντε στρατηγικών μέτρων και επτά έργων προτεραιότητας Δημοτικό Συμβούλιο) και τον καθορισμό και ανάπτυξη εννέα σχεδίων πολιτών (στα οποία συμμετέχουν 135 άτομα από 86 οργανισμούς).

Κατά τη διαδικασία της συμπαραγωγής, εκτιμήθηκε η συμμετοχή των δημοσίων στελεχών, επειδή έδρασαν ως ουδέτεροι διαιτητές και εγγυήθηκαν το δημόσιο συμφέρον για τα αποτελέσματα της διαδικασίας. Αντίθετα, οι τεχνικές γνώσεις που διαθέτουν οι δημόσιοι υπάλληλοι σχετικά με τη λειτουργία και τη διακυβέρνηση της πόλης θα μπορούσαν να κατακλύσουν τους συμμετέχοντες και να τους δυσκολέψουν να έχουν δίκαιες αλληλεπιδράσεις.

Προκειμένου να μετατραπούν οι συμπαραγωγικές προτάσεις σε δράσεις σχεδίου, η ομάδα των υπαλλήλων που ήταν αρμόδια για την προετοιμασία του Σχεδίου για το Κλίμα αποδέχτηκε ή απέρριψε τις προτάσεις που συλλέχθηκαν. Μόνο 261 TP6T από τις αποδεκτές προτάσεις συμπαραγωγής μπήκαν στο σχέδιο με τον ίδιο τρόπο με τον τρόπο που διατυπώθηκαν στη διαδικασία συμπαραγωγής. 5% των προτάσεων μετασχηματίστηκαν εν μέρει, δηλαδή τροποποίησαν ελαφρώς ορισμένες συγκεκριμένες πτυχές. 22% από τις αποδεκτές προτάσεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο μετασχηματίστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Με άλλα λόγια, μία ή περισσότερες σχετικές πτυχές της πρότασης εξαιρέθηκαν ή τροποποιήθηκαν σημαντικά μόλις μετατράπηκαν σε ενέργειες στο σχέδιο.

Το Σχέδιο για το Κλίμα της Βαρκελώνης (2018-2030) που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2018 και εγκρίθηκε επίσημα τον Οκτώβριο του 2018 περιέχει δράσεις που βασίζονται σε προτάσεις που έχουν παραχθεί από κοινού, διαγνωστικές προτάσεις και συνεισφορές υπαλλήλων. Το σχέδιο που προέκυψε περιλαμβάνει 242 δράσεις, χωρισμένες σε πέντε τομείς (δηλαδή οι άνθρωποι πρώτα, ξεκινώντας από το σπίτι, μετασχηματίζοντας κοινόχρηστους χώρους, κλιματική οικονομία και συνοικοδόμηση) και 18 γραμμές δράσης (π.χ. μη διακοπή παροχής ενέργειας ή νερού, εξοικονόμηση ο περίπατος, μηδενικά απόβλητα ή πολιτιστική δράση για το κλίμα). Οι αναφερόμενες δράσεις εμπίπτουν σε δύο χρονικούς ορίζοντες (δηλαδή δράσεις που θα ξεκινήσουν πριν από το 2020 και δράσεις που θα ξεκινήσουν μεταξύ 2021 και 2030) και τέσσερις στρατηγικούς στόχους (δηλ. μετριασμός, προσαρμογή,

Διαβάστε το Σχέδιο για το Κλίμα της Βαρκελώνης (Σύνοψη)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η φροντίδα είναι μια δραστηριότητα που κάποτε βασιζόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στον χρόνο και την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά τώρα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ένα χρόνια υποαμειβόμενο και υποτιμημένο εργατικό δυναμικό, το οποίο διοικείται όλο και περισσότερο από μερικές μεγάλες εταιρείες που επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση των κερδών.

Μοντέλα συνεταιριστικής φροντίδας παιδιών από γονείς, όπως το Childspace στο Brockwell ή το Grasshoppers in the Park στο Hackney, συνδυάζουν αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες για το προσωπικό με πραγματικό έλεγχο και οικονομικά προσιτή τιμή για τους γονείς που προσφέρουν χρόνο και δεξιότητες στη λειτουργία του νηπιαγωγείου.

Ο παιδικός σταθμός βρίσκεται στο Ανατολικό Λονδίνο, μια μη κερδοσκοπική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, ιδρύθηκε πριν από 15 χρόνια ως συνεταιρισμός παιδικής μέριμνας από γονείς με στόχο να προσφέρει στις οικογένειες παιδική φροντίδα υψηλής ποιότητας με κόστος μικρότερο από ό,τι σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό.

Ενώ όλοι οι γονείς του Grasshoppers αναμένεται να συνεισφέρουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε πρόκειται για εκδρομές είτε για να πάρουν ρούχα στο σπίτι, οι γονείς μπορούν να μειώσουν τις αμοιβές τους αναλαμβάνοντας μεγαλύτερους ρόλους. Αυτό θα μπορούσε να είναι η παρακολούθηση της τάξης για μια ολόκληρη μέρα από τις 9.30 π.μ. έως τις 3.30 μ.μ. μία φορά την εβδομάδα ή η βοήθεια σε εργασίες όπως η διοίκηση ή η συγκέντρωση χρημάτων σε ευέλικτο ωράριο, όταν οι γονείς λαμβάνουν έκπτωση 120 £ μηνιαία.

Οι αμοιβές ομαδοποιούνται ανά εισόδημα σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν οικογένειες από διαφορετικά υπόβαθρα και η διεύθυνση του παιδικού σταθμού προτιμά να εμπιστεύεται τους γονείς όταν δηλώνουν το εισόδημά τους. Το προσωπικό πιστεύει ότι υπάρχει μεγάλη δυνατότητα για τους γονείς να μάθουν δεξιότητες από επαγγελματίες στο περιβάλλον και να τις μεταφέρουν στο μαθησιακό περιβάλλον στο σπίτι. Οι γονείς μπορούν να επωφεληθούν πολύ από τη συνεργασία με επαγγελματίες στο δωμάτιο, κάτι που τελικά ωφελεί τα παιδιά τους.

Αν και το Grasshoppers είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη συγκέντρωση κεφαλαίων, οι μισθοί που καταβάλλονται στο προσωπικό είναι πάνω από τον μέσο όρο, με έναν ειδικευμένο βρεφονηπιακό ιατρό να κερδίζει 21.500 £ ετησίως.

Οι παιδικοί σταθμοί από κοινού παραγωγής θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος της λύσης στις προκλήσεις παιδικής μέριμνας που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες πόλεις, αλλά δεν θα μπορούσαν να είναι «υποκατάστατο σημαντικών μεταρρυθμίσεων στην πολιτική μας για τη φροντίδα των παιδιών και τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την παροχή του όγκου ποιοτικά, οικονομικά μέρη που χρειάζονται οι γονείς».

Πηγή: Scaife, A. (2017) NEF & Grasshoppers in Nursery World

ΔΟΥΛΕΙΑ

Το La Collaboradora στη Σαραγόσα της Ισπανίας είναι ένας φυσικός χώρος για τη Συλλογική Νοημοσύνη όπου μια συνεργατική κοινότητα εργάζεται για τα επιχειρηματικά, κοινωνικά ή δημιουργικά της έργα με μοναδική απαίτηση πληρωμής την ανταλλαγή ιδεών, υπηρεσιών και γνώσεων μέσω μιας τράπεζας χρόνου για την ενίσχυση της συνεργατικής οικονομίας της μέλη και το περιβάλλον τους.

Σε αυτόν τον χώρο μπορείτε να αναπτύξετε επιχειρηματικά, κοινωνικά, δημιουργικά έργα… Απευθύνεται σε επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες, ΜΚΟ, ακτιβιστές, δημιουργικούς, επαναεπιχειρηματίες που θέλουν να αναπτύξουν ένα έργο. Ο Συνεργάτης αποτελείται από άτομα με ένα έργο να αναπτύξουν.

Είναι ένα φυσικό περιβάλλον P2P όπου γίνεται διαχείριση ταλέντων και η φιλοσοφία των δικτύων ανταλλαγής από ομοτίμους συνδυάζεται με την ένταση της ανθρώπινης επαφής μέσω της συνάντησης συνεργατικών κοινοτήτων.

Το La Collaboradora είναι ένας χώρος που διαχειρίζεται από κοινού το Δημοτικό Συμβούλιο της Σαραγόσα και οι ίδιοι οι χρήστες που συμμετέχουν στη διακυβέρνησή του και εξουσιοδοτούνται από αυτό. Κάθε μέλος εργάζεται για την ανάπτυξη του έργου του με τη δέσμευση να θέσει 4 ώρες από τον χρόνο του στην υπηρεσία της κοινότητας για να προσφέρει υπηρεσίες σε εθελοντική βάση στα καθήκοντα διακυβέρνησης του έργου (ενίσχυση, επικοινωνία ή εκπαίδευση) ή συνεισφέροντας με τους παροχή γνώσεων σε άλλα μέλη. Όργανα διοίκησης του είναι το Διοικητικό Συμβούλιο και η Συνέλευση.

ΚΑΤΑΛΥΜΑ

Το La Borda ορίζεται ως ο πρώτος οικιστικός συνεταιρισμός μετά το μοντέλο ανάθεσης χρήσης που αναπτύχθηκε στη Βαρκελώνη και χτίστηκε σε δημόσια γη. Ως αποτέλεσμα μιας συμμετοχικής διαδικασίας που ανέλαβε η κοινότητα, μια ομάδα γειτόνων αποφάσισαν να οργανωθούν για να αντιμετωπίσουν συλλογικά το πρόβλημα της οικονομικής προσιτότητας στέγασης μέσω της εφαρμογής ενός οικιστικού συνεταιρισμού (La Borda).

Ο στεγαστικός συνεταιρισμός μπορεί να περιγραφεί ως ένα πλαίσιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής καινοτομίας στη στέγαση: οργανισμοί και συλλογικές δομές με κοινές μορφές ηγεσίας, που δημιουργούν νέες απαντήσεις στα τρέχοντα προβλήματα και τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

Η θέση του La Borda υπέρ ενός κοινοτικού μοντέλου που έρχεται σε αντίθεση με το συμβατικό μοντέλο στέγασης καθιστά δυνατή την υπέρβαση ορισμένων από τους τυπικούς περιορισμούς του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Στην περίπτωση της δημόσιας κατοικίας, ο φόβος της διοίκησης για τον άγνωστο ένοικο καθιστά αδύνατη την εισαγωγή αλλαγών που επηρεάζουν τις καθιερωμένες τυπολογίες. Επιπλέον, η λογική της αγοράς ακινήτων τείνει να παράγει κατοικίες χαμηλής ποιότητας, εξομοιώνοντάς τις με αντικείμενο κατανάλωσης. Για την περιγραφή και την ανάλυση της διαδικασίας, πέντε βασικές έννοιες έχουν ρυθμίσει τις στρατηγικές του έργου: αυτοδιαχείριση, ανάθεση χρήσης, κοινοτική ζωή, βιωσιμότητα και προσβασιμότητα.

1.Αυτοδιαχείριση

Τα μέλη του συνεταιρισμού και οι μελλοντικοί χρήστες είναι αυτοί που διευθύνουν, ελέγχουν και αναπτύσσουν την όλη διαδικασία μέσα από μια εσωτερική δομή που ενθαρρύνει την άμεση συμμετοχή τους στις επιτροπές εργασίας και σε μια μηνιαία γενική συνέλευση. Ο συνεταιρισμός έχει την υποστήριξη μόνο τεχνικών ομάδων εξειδικευμένων σε εργασίες που τα μέλη του δεν μπορούν να αναλάβουν, όπως το αρχιτεκτονικό έργο. Σύμφωνα με τις αξίες του συνεταιρισμού, η ενεργή συμμετοχή των χρηστών έχει ενσωματωθεί σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας οικιστικής ανάπτυξης: σχεδιασμός, κατασκευή, διαχείριση και ζωή στο κτίριο.

2. Εκχώρηση χρήσης και συλλογικής περιουσίας

Το σχέδιο οικιστικού συνεταιρισμού που χρησιμοποιεί η La Borda κατηγοριοποιείται με τον νομικό όρο «ανάθεση χρήσης». Το μοντέλο εκχώρησης χρήσης είναι ευρέως διαδεδομένο σε χώρες όπως η Δανία (Μοντέλο Andel) και η Ουρουγουάη (FUCVAM). Και οι δύο εμπειρίες είναι άμεσες αναφορές για τη La Borda στην ανάπτυξη αυτού του μοντέλου, όπου το ακίνητο θα είναι πάντα συλλογικό ενώ η χρήση είναι προσωπική. Είναι ένα μη κερδοσκοπικό μοντέλο που λαμβάνει τη στέγαση ως βασικό δικαίωμα, με ισχυρή δέσμευση για αξία χρήσης πάνω από την ανταλλακτική αξία στην αγορά.

Ως μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, ο συνεταιρισμός ανέπτυξε κατοικίες σε δημόσια γη, όπου το Δημοτικό Συμβούλιο συνήψε μίσθωση 75 ετών. Ο συνεταιρισμός θα είναι κύριος του κτιρίου και θα εκχωρεί το δικαίωμα χρήσης του σπιτιού στα μέλη του, ομαδοποιημένα σε μονάδες συνύπαρξης. Το δικαίωμα χρήσης αποκτάται με την καταβολή εισιτηρίου (το οποίο θα επιστραφεί εάν ο ενοικιαστής αποχωρήσει από τον συνεταιρισμό) και διατηρείται με την καταβολή προσιτού μηνιαίου τέλους.

3. Κοινοτική ζωή

Η La Borda θέλει να παράγει νέες μορφές συνύπαρξης που ενισχύουν τις αλληλεπιδράσεις της κοινότητας μέσω της χρήσης κοινόχρηστων χώρων: δημιουργία δεσμών συνεργασίας στον τομέα των οικιακών εργασιών και φροντίδα να κάνει ορατές τις ιδιωτικές σφαίρες της καθημερινής ζωής και να προωθήσει τις σχέσεις ισότητας μεταξύ των γειτόνων. . Με την προώθηση της κοινοτικής ζωής μέσω κοινών κοινών εγκαταστάσεων, τα συμβατικά προγράμματα συλλογικής στέγασης έχουν επανεφευρεθεί και βελτιστοποιηθεί από άποψη χώρου και ενέργειας. Οι οικιστικές μονάδες μειώνουν την επιφάνειά τους κατά 10%, καθώς υπηρεσίες όπως το πλυντήριο, οι ξενώνες ή οι αποθηκευτικοί χώροι (συχνά υπερμεγέθης ή υποχρησιμοποιούμενες σε συμβατικά σπίτια) είναι κοινόχρηστοι χώροι.

4. Βιωσιμότητα

Ο συνεταιρισμός δίνει προτεραιότητα σε ένα κτίριο με ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τόσο στην κατασκευή του όσο και σε όλο τον κύκλο ζωής του, και αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή. Ένας άλλος θεμελιώδης στόχος είναι να εξαλειφθεί η πιθανότητα ενεργειακής φτώχειας μεταξύ των μελλοντικών χρηστών, μια κατάσταση που ορισμένοι από αυτούς υποφέρουν σήμερα λόγω του υψηλού κόστους ενέργειας και του χαμηλού εισοδήματός τους. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας και άνεση στο κτίριο με ελάχιστο σχετικό κόστος κατασκευής και λειτουργίας.

5. Προσιτότητα

Βασική προϋπόθεση της La Borda είναι να εγγυηθεί την πρόσβαση σε αξιοπρεπή και οικονομικά προσιτή στέγαση για τα μέλη της, προκειμένου να γίνει ένα εναλλακτικό μοντέλο για άτομα με χαμηλό εισόδημα. Το έργο χρηματοδοτείται με τις εισφορές των γειτόνων, τις εισφορές των συνεργατών (συλλογικών ή ατομικών) και του κοινωνικοοικονομικού δικτύου (κυρίως του πιστωτικού συνεταιρισμού Coop57 μέσω δανείων και συμμετοχικών τίτλων).

Ο προϋπολογισμός για την προβολή ανέρχεται στα 3,1 εκατ. ευρώ και λαμβάνει υπόψη όλες τις επενδύσεις που απαιτούνται για την υλοποίηση του έργου (φόροι, επαγγελματικές αμοιβές, προϋπολογισμός κατασκευής). Ο προϋπολογισμός κατασκευής ανέρχεται στα 2,4 εκατ. ευρώ (850 ευρώ/μ2).

Οι δυσκολίες χρηματοδότησης καθιστούν το κόστος κατασκευής καθοριστικό παράγοντα για τον καθορισμό της αξίας του μηνιαίου ενοικίου. Για τη μείωση του ακολουθούνται διάφορες στρατηγικές: προϋπολογισμοί ως εργαλείο σχεδιασμού, προκατασκευή (ξύλινο σύστημα) για μείωση της διάρκειας της κατασκευής, εποικοδομητική απλότητα, αυτοδιαχείριση για μείωση του βιομηχανικού οφέλους, ορισμένες κατασκευαστικές φάσεις και αυτοκατασκευή που πραγματοποιούνται από μελλοντικοί κάτοικοι.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Το έργο Vilawatt ξεκίνησε το 2018 και στοχεύει στη δημιουργία μιας καινοτόμου εταιρικής σχέσης διακυβέρνησης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα-πολίτη σε τοπικό επίπεδο (PPCP). Αυτή η οντότητα θα έχει, για πρώτη φορά, το Δημοτικό Συμβούλιο Viladecans μαζί με τοπικές επιχειρήσεις και τους πολίτες της Viladecans ως μέλη. Αποστολή του θα είναι να προωθήσει και να εγγυηθεί μια ασφαλή, καθαρή και αποτελεσματική χρήση της ενέργειας, ξεκινώντας από μια φτωχή γειτονιά στην πόλη Viladecans (Montserratina). Αυτή η νέα ΣΔΙΤ θα είναι ο κεντρικός άξονας που θα διαχειριστεί τα νέα τοπικά εργαλεία για τη μετάβαση: παροχή ενέργειας, ενεργειακό νόμισμα, υπηρεσίες εξοικονόμησης ενέργειας, επενδύσεις σε βαθιά ενεργειακή ανακαίνιση και παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η νέα οντότητα στοχεύει να δημιουργήσει έναν Τοπικό Διαχειριστή Ενέργειας που θα είναι ο τοπικός πάροχος ενέργειας και παραγωγός ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και μια Εταιρεία Εξοικονόμησης Ενέργειας, που θα προσφέρει υπηρεσίες εξοικονόμησης ενέργειας και επενδύσεις στην ενεργειακή ανανέωση σε όλα τα μέλη. Η Κεφαλαιοποίηση της Εξοικονόμησης Ενέργειας θα επιτρέψει στη νέα οντότητα να επικεντρωθεί στην επένδυση σε ριζικές ενεργειακές ανακαινίσεις, μοιράζοντας στην τοπική κοινότητα τους οικονομικούς κινδύνους εκείνων των πράξεων εξοικονόμησης ενέργειας που δεν είναι οικονομικά ελκυστικές.

Θα δημιουργηθεί ένα νέο ενεργειακό νόμισμα που θα συνδέεται με την εξοικονόμηση ενέργειας, το οποίο θα λειτουργεί ως κίνητρο για την ενεργειακή απόδοση και ως μηχανισμός για την αύξηση της οικονομικής ικανότητας των ευάλωτων οικονομικών ομάδων. Ταυτόχρονα, αυτό το εναλλακτικό νόμισμα θα ενισχύσει την τοπική οικονομία διασφαλίζοντας έναν τοπικό κύκλο χρήματος.