Για να υλοποιήσουμε τη συμπαραγωγή, χρειαζόμαστε μια «προσέγγιση ολόκληρων συστημάτων» γιατί:

• Οι οργανισμοί πρέπει να αλλάξουν σε όλα τα επίπεδα, από την ανώτατη διοίκηση έως το προσωπικό πρώτης γραμμής, εάν θέλουν να επιτύχουν ουσιαστική συμμετοχή.
• Η συμμετοχή πρέπει να γίνει μέρος της καθημερινής πρακτικής και να μην είναι μια εφάπαξ δραστηριότητα.
• Η συμμετοχή λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα, καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι συμμετοχής των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες σε διαφορετικούς τύπους αποφάσεων.

Η υλοποίηση της συμπαραγωγής στην πράξη περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία, οι οποίοι μπορεί να έχουν διαφορετικές προοπτικές, να εργάζονται από κοινού για την επίτευξη των συμφωνηθέντων στόχων. Αυτό σημαίνει οικοδόμηση σχέσεων. Αυτό αντανακλάται στην έννοια της «σχετικής κατάστασης». Οι δημόσιες υπηρεσίες και οι κυβερνήσεις πρέπει να βασίζονται σε μια προσέγγιση σχέσεων, με μεταβίβαση εξουσίας σε όλα τα επίπεδα, ώστε οι άνθρωποι να έχουν εξουσία και ευθύνη. Ένα σημαντικό μέρος αυτής της ιδέας είναι η ιδέα ότι οι κυβερνήσεις και οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να εμπιστεύονται τους πολίτες και τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες.

Μπορούμε να διακρίνουμε 4 φάσεις στην πραγματική διαδικασία:

1- Προετοιμασία της διαδικασίας

Εξερευνήστε την πρόκληση και τις πιθανές λύσεις με μια βασική ομάδα εμπλεκόμενων ενδιαφερομένων με διαφορετικές προοπτικές για την πρόκληση και πιθανούς χρηματοδότες της λύσης. Οι ενδιαφερόμενοι από τη βασική ομάδα εκπαιδεύονται στην εφαρμογή αρχών, εργαλείων και μεθόδων κοινωνικής καινοτομίας και διεξάγεται προσεκτική έρευνα για την πρόκληση, προετοιμάζοντας μια ερώτηση πρόκλησης για το «εργαστήριο συν-ορισμού».

2- Συν-καθορισμός της τοπικής πρόκλησης

Διεξάγονται συνεντεύξεις με ενδιαφερόμενα μέρη βοηθώντας την κεντρική ομάδα να καθορίσει τα θέματα ή τις ερωτήσεις πρόκλησης για το εργαστήριο συν-ορισμού με μια ευρύτερη ομάδα ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων των τελικών χρηστών. Για να πλαισιώσει καλύτερα την πρόκληση και να διασφαλίσει ότι η λύση θα επιτύχει ευρύ αντίκτυπο, το εργαστήριο συν-ορισμού επιδιώκει να μοιραστεί διαφορετικές προοπτικές, να δημιουργήσει ιδέες για αρχική λύση και μέσω κοινής κατανόησης, να αναπτύξει μια συνοπτική περιγραφή της πρόκλησης.

3- Συνδημιουργία λύσεων

Η βασική ομάδα καταφέρνει να βελτιώσει την κατανόησή της για την πρόκληση και τις αναδυόμενες ιδέες για λύσεις αξιοποιώντας τα αποτελέσματα των εργαστηρίων συν-ορισμού μέσω της δέσμευσης με νέους ενδιαφερόμενους φορείς, γνώσεις και συνεισφορές. Μετά τη βελτίωση της τοπικής πρόκλησης, σχεδιάζονται και παραδίδονται 3ήμερα εργαστήρια συν-δημιουργίας με τοπικούς ενδιαφερόμενους φορείς από τον δημόσιο, ιδιωτικό και τρίτο τομέα για τη συμπαραγωγή λύσεων κοινωνικής καινοτομίας για την αντιμετώπιση της πρόκλησης. Άλλοι κοινωνικοί καινοτόμοι καλούνται τώρα να εμπνεύσουν τους συμμετέχοντες και να δείξουν παραδείγματα για το πώς έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες προκλήσεις.

4- Εφαρμογή των λύσεων τοπικά

Τα κέντρα υποδοχής υποστηρίζουν τα ενδιαφερόμενα μέρη που είχαν δημιουργήσει μια ιδέα λύσης για την ενεργή ανάπτυξη πιλότων στοχαζόμενοι σε νέα ευρήματα γύρω από την πρόκληση. αναπτύσσουν ένα επιχειρηματικό σχέδιο και σας συνδέουν με βασικά ενδιαφερόμενα μέρη, πιθανούς χορηγούς και φορείς. Επιπλέον, αναζητούνται πόροι χρηματοδότησης, επιτρέποντας νέες συμμαχίες και ενώσεις. και τέλος διερευνώνται παρόμοιες επιτυχημένες λύσεις.

Ως περίληψη, επισημαίνουμε βασικές πτυχές που πρέπει να ληφθούν υπόψη:

• Πρόσβαση : Διασφάλιση ότι όλα στη διαδικασία συμπαραγωγής είναι προσβάσιμα σε όλους τους συμμετέχοντες και ότι κανείς δεν θα μείνει απ' έξω.
• Πληροφορίες : Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν αρκετές πληροφορίες για να συμμετέχουν στη συμπαραγωγή και στη λήψη αποφάσεων.
• Ανεξάρτητη υποστήριξη : Σκεφτείτε εάν ένας ανεξάρτητος συντονιστής θα ήταν χρήσιμος για την υποστήριξη της διαδικασίας συμπαραγωγής.
• Οικοδόμηση κοινότητας χωρητικότητα : η σημασία της ανάπτυξης των δεξιοτήτων των μελών των κοινοτικών οργανώσεων
• Συνεργασία : Ο ρόλος που μπορούν να παίξουν οι μεγαλύτερες κοινοτικές οργανώσεις στις περιοχές τους για να συμβάλουν στη διασφάλιση της ισότητας υποστηρίζοντας μικρότερους οργανισμούς ώστε να συμμετέχουν στη συμπαραγωγή.
• Προσωπικό πρώτης γραμμής και επαγγελματίες : Διασφαλίστε ότι το προσωπικό πρώτης γραμμής έχει την ευκαιρία να εργαστεί χρησιμοποιώντας προσεγγίσεις συμπαραγωγής, με χρόνο, πόρους και ευελιξία.
• Εκπαίδευση – Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι εκπαιδευμένοι στις αρχές και τη φιλοσοφία της συμπαραγωγής και στις δεξιότητες που θα χρειαστούν για τη δουλειά που κάνουν.
• Υποστηρίζει : Παρέχετε οποιαδήποτε υποστήριξη είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι η εμπλεκόμενη κοινότητα έχει την ικανότητα να συμμετάσχει στη διαδικασία συμπαραγωγής.
• Θέση σε λειτουργία Υπηρεσίας Συμπαραγωγής για να διασφαλιστεί ότι οι πολιτικές και οι διαδικασίες προωθούν την ανάθεση υπηρεσιών που χρησιμοποιούν προσεγγίσεις συμπαραγωγής.
• Οι τοπικές αρχές μπορούν να αναπτυχθούν ισχυρότερες δεσμούς με τις κοινότητες που εξυπηρετούν μέσω στρατηγικής εφαρμογής, αναπτύσσοντας «τοπικές» ατζέντες που αναγνωρίζουν την αξία της υποστήριξης των τοπικών προμηθευτών.