Στον πυρετό της ανάπτυξης του καπιταλισμού, στα μέσα του περασμένου αιώνα, γεννιέται ένας νέος τρόπος κατανάλωσης που δεν προσαρμόζεται στις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, αλλά περιστρέφεται γύρω από την απόκτηση μη βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό είναι δυνατό χάρη σε έναν σταθερό οικονομικό μηχανισμό και μηχανισμό μάρκετινγκ που, μέσω της διαφήμισης και των μέσων ενημέρωσης, δημιουργεί ένα πλήθος περιττών και ψευδών αναγκών-ικανοποιητών. Το κύριο πρόβλημα με αυτήν την «πρόσκληση και αφοσίωση» στην κατανάλωση δεν προέρχεται μόνο από την αδυναμία να ικανοποιήσουμε πραγματικά τις ανάγκες που έχουμε, αλλά και από τις συνέπειες που δημιουργεί ο παραγωγικός μηχανισμός στις ζωές των ανθρώπων και του πλανήτη συνολικά, όπως και όπως είδαμε στο προηγούμενο θέμα.

Αντιμέτωποι με αυτό, βρίσκουμε την υπεύθυνη κατανάλωση, ένα διεθνές κίνημα που προκύπτει ως απάντηση στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τρέχοντος μοντέλου κατανάλωσης και που επιδιώκει να προσαρμόσει την εν λόγω κατανάλωση στις πραγματικές ανάγκες, ρωτώντας τους εαυτούς μας καταρχάς αν χρειαζόμαστε πραγματικά αυτό που χρειαζόμαστε πρόκειται να αγοράσουν. . Αυτό συνδέεται με τη μείωση, μια χειραφετητική πρόταση από το σύστημα που αμφισβητεί τη λογική της άπειρης ανάπτυξης και που προτείνει να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τη Φύση για να ανακτήσουμε τη χαμένη ισορροπία καθώς και τις σχέσεις μεταξύ των ίδιων των ανθρώπων.

Εικονογράφηση Υπεύθυνης Κατανάλωσης. (Πηγή: Territoriomarketing.es)

Αυτή η κριτική και συνειδητή διαδικασία σχετικά με το τι καταναλώνουμε λαμβάνει υπόψη τις ακόλουθες εκτιμήσεις:

1. Το είδος του εμπορίου που θέλουμε να ευνοήσουμε. Ευνοούμε με την αγορά μας τη βιωσιμότητα των μικρών τοπικών επιχειρήσεων και άρα την τοπική οικονομία και πλούτο; Τι είδους απασχόληση κρύβεται πίσω από κάθε προϊόν ή υπηρεσία; Υπήρξαν δίκαιες εργασιακές σχέσεις εντός της παραγωγικής διαδικασίας;
2. Η ποιότητα αυτού που αγοράζουμε, προκειμένου να αποκτήσουμε πιο υγιεινά και ανθεκτικά προϊόντα, τα οποία δεν μας αναγκάζουν να αγοράσουμε ξανά αυτά τα προϊόντα μέσα σε μια λογική απόρριψης με ισχυρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
3. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, λαμβάνοντας ως αναφορά τον πλήρη κύκλο ζωής του προϊόντος που αγοράζουμε. από την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή μέχρι την κατανάλωση και τα απόβλητα που δημιουργεί. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε τα όρια των πόρων που χρησιμοποιούμε, προσπαθώντας να προωθήσουμε την αποσύνδεση που δημιουργείται μεταξύ της παραγωγής και της κατανάλωσης των φυσικών πόρων. Αυτό σημαίνει ότι:
   • Οι ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι δεν χρησιμοποιούνται με ρυθμό μεγαλύτερο από τη δική τους ικανότητα ανανέωσης.
   • Οι μη ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι χρησιμοποιούνται με ρυθμό ισοδύναμο με την ικανότητα υποκατάστασης που έχουν για άλλους ανανεώσιμους πόρους.
   • Η εκπομπή απορριμμάτων και ρύπανσης δεν υπερβαίνει την ικανότητα αφομοίωσης και αυτοκαθαρισμού των οικοσυστημάτων.

Αυτά τα κριτήρια ή οι αρχές λειτουργίας θα πρέπει να εφαρμόζονται λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια πραγματικότητα στο σύνολό της, η οποία θα μας οδηγούσε να απαιτήσουμε μια ανακατανομή της βιωσιμότητας από τον Βορρά στον Νότο με ιστορική, παρούσα και μελλοντική ισότητα.

Η Consuma Crudeza στο podcast Carne Cruda σχετικά με τις επιπτώσεις της συμβατικής κατανάλωσης και μερικές εναλλακτικές λύσεις

Στον πυρετό αυτού του ρεύματος, έχουν προκύψει πολυάριθμες πρωτοβουλίες που προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του πληθυσμού σύμφωνα με αυτές τις αξίες. Έτσι, μπορούμε να βρούμε ηθικές τραπεζικές και ασφαλιστικές εταιρείες, συνεταιρισμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή συνειδητούς τηλεφωνικούς συνεταιρισμούς, συνεταιριστικά σούπερ μάρκετ, συνεταιριστικές πρωτοβουλίες στέγασης σε μεταφορά χρήσης, εταιρείες ηθικής και βιώσιμης μόδας, υπεύθυνους τουρισμό και επιλογές αναψυχής… Παραθέτουμε μερικές από αυτές τις κύριες πρωτοβουλίες για εμβάθυνση τις προτάσεις τους και τη διαφορική αξία σε σύγκριση με παρόμοιες εταιρείες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ηθική χρηματοδότηση:
Έχει γίνει σαφές, ειδικά μετά την κρίση του 2008, από την οποία δεν είχαμε ακόμη ανακάμψει όταν ξέσπασε η πανδημία της υγείας, η τεράστια ευθύνη του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος σε σχέση με πολλά από τα προβλήματα που υποφέρουν οι κοινωνίες μας και ότι έχουν ήταν το προϊόν ενός συστήματος που βασίζεται στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κερδοσκοπία, την εικονική οικονομία και τις τοκογλυφικές επιχειρήσεις με τις οποίες έχουν υποθηκεύσει τα μελλοντικά μας δάνεια. Όμως, υπάρχουν εναλλακτικές. Όπως διαπιστώθηκε από το Παρατηρητήριο Ηθικής Οικονομικής(FETS), ηθική και αλληλεγγύη χρηματοδότηση καθιστούν την οικονομική και χρηματοοικονομική κερδοφορία συμβατή με την επίτευξη κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων. Σκοπός του είναι να συμβάλει στον κοινωνικό μετασχηματισμό, αποφεύγοντας τις κερδοσκοπικές επενδύσεις και επενδύοντας σε μια πραγματική και αλληλέγγυα οικονομία, δηλαδή σε έργα που έχουν θετικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων, παρέχουν μια σειρά κοινωνικών οφελών και προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυξη. . Για να γίνει αυτό, εφαρμόζουν κριτήρια ηθικής και κοινωνικής αξιολόγησης για να αξιολογήσουν την ηθική, κοινωνική και περιβαλλοντική ευθύνη των έργων που ζητούν χρηματοδότηση. Με αυτόν τον τρόπο, εγγυώνται ότι προσφέρουν οικονομική υποστήριξη σε έργα με υψηλό κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό αντίκτυπο.

Σε αυτόν τον τομέα επισημαίνουμε τις ακόλουθες πρωτοβουλίες:

Fiare Banca Ética : μια συνεταιριστική τράπεζα αναφοράς στην Ευρώπη με περισσότερα από 42.000 μέλη μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας και της οποίας η δημοκρατική διαχείριση και η ηθική δέσμευση για τη συμμετοχή των μελών τηρεί τη συνεταιριστική αρχή «ένα άτομο, μία ψήφος». Επιδιώκει να ανακτήσει την κοινωνική αξία του χρήματος και ως εκ τούτου χρηματοδοτεί έργα για: κοινωνική και εργασιακή ένταξη ανθρώπων, αγροοικολογία, ενεργειακή απόδοση, εκπαίδευση και πολιτισμό και δίκαιο εμπόριο, μεταξύ άλλων. Ελεγξε το έργα που χρηματοδοτεί και το γενικό του κοινωνική ισορροπία Αποτελέσματα .

Seguros éticos caes: είναι ένα έργο διασυνεργασίας μεταξύ της SERYES και Arç Cooperativa μεσιτείες για την προώθηση και ανάπτυξη της ηθικής και αλληλεγγύης ασφάλισης στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, που αντιλαμβάνεται την ασφάλιση ως χρηματοοικονομικό μέσο που πρέπει να είναι στην υπηρεσία των ανθρώπων και που βασίζεται σε τρεις αρχές: αμοιβαιότητα, ισότητα και διαφάνεια.

Coop57: Ο Coop57 είναι ένας ηθικός και υποστηρικτικός συνεταιρισμός χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών του οποίου ο κύριος στόχος είναι να συμβάλει στον κοινωνικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Η κύρια λειτουργία του είναι η χρηματοδότηση έργων κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας μέσω χρηματοοικονομικής διαμεσολάβησης. Αυτό σημαίνει συλλογή και προσέλκυση οικονομιών από την κοινωνία των πολιτών προκειμένου να διοχετευθεί στη χρηματοδότηση φορέων κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας που προάγουν την απασχόληση, ενθαρρύνουν τους συνεταιρισμούς, τις ενώσεις και την αλληλεγγύη γενικά και προάγουν τη βιωσιμότητα στη βάση ηθικών αρχών και αλληλεγγύης. Το Coop57 είναι ένας δημοκρατικός οργανισμός που βασίζεται σε συνελεύσεις που αποτελείται από άτομα και οντότητες της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

Ανανεώσιμη ενέργεια:
Η πρόσβαση στην ενέργεια αποκαλύπτει το κατώφλι της ανισότητας και του αποκλεισμού που υπάρχει στις κοινωνίες μας, το οποίο εμποδίζει την ικανοποίηση των πιο βασικών αναγκών μεγάλου μέρους του πληθυσμού σε καταστάσεις ενεργειακής φτώχειας που θα έπρεπε να είναι απαράδεκτες, οι οποίες θα πρέπει να αποτελούν επαρκή βάση για επανεξέταση αλλαγή στο ενεργειακό μοντέλο διαφορετικό από αυτό που προτείνει το σημερινό ενεργειακό μονοπώλιο, με αποκλειστικό γνώμονα το ιδιωτικό κέρδος. Αλλά, επιπλέον, όπως το Ο οδηγός Seeds of Transition of Love της πρωτοβουλίας της Σεβίλλης Amor Barrio προειδοποιεί, «η κλιματική αλλαγή μάς προειδοποιεί ότι πρέπει να σταματήσουμε την καύση ορυκτών καυσίμων το συντομότερο δυνατό, εάν θέλουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα μελλοντικά σενάρια, μια κατάσταση που θα επιδεινωθεί με την κοντινή έλευση της αιχμής εξόρυξης όλων αυτών των καυσίμων και που προειδοποιεί μας ότι αργά παρά γρήγορα, είτε το θέλουμε είτε όχι, θα αναγκαστούμε να το κάνουμε ούτως ή άλλως. Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε αυτήν την αναπόφευκτη ενεργειακή μετάβαση μπορεί να είναι το πιο αποφασιστικό καθήκον της εποχής μας, καθώς θα καθορίσει, σε μεγάλο βαθμό, την ανθεκτικότητα και τη διαμόρφωση των μελλοντικών κοινωνιών μας».

Ο ρόλος μας ως καταναλωτές είναι για άλλη μια φορά καθοριστικός, αλλά ευτυχώς έχουμε πολλές εναλλακτικές λύσεις, μερικές από τις οποίες περιλαμβάνονται στον εν λόγω οδηγό και που μας δίνουν κλειδιά για να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας. Όμως, εκτός από αυτά τα κλειδιά για την ενσωμάτωση νέων πρακτικών όσον αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας και την απόδοση, έχουμε συλλογικές εναλλακτικές λύσεις για την παραγωγή και την πώληση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

ανανεώσιμη ένωση: Είναι η ένωση συνεταιρισμών καταναλωτών και χρηστών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που συγκεντρώνει 19 δημοτικούς/περιφερειακούς συνεταιρισμούς που είναι αφοσιωμένοι στην πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στα περισσότερα από 85.000 μέλη τους, τα οποία εκπαιδεύονται και ενημερώνονται για την υπεύθυνη κατανάλωση, τις ρυθμίσεις για την εξοικονόμηση και την τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Υποστηρίζει την υπεύθυνη κατανάλωση, την τοπική οικονομία και την κατανεμημένη παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το περιβαλλοντικό κόστος παραγωγής και κατανάλωσης σε τοπικό επίπεδο είναι πολύ χαμηλότερο, ενώ η τοπική διαχείριση αυξάνει τα κοινωνικά οφέλη (οι θέσεις εργασίας παραμένουν στο περιβάλλον μας, οι φόροι πληρώνονται τοπικά, περισσότερα χρήματα μένουν στην περιοχή). Στο πλαίσιο της είναι δυνατή η σύμβαση 100% ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας, συμμετέχοντας στις αποφάσεις οποιουδήποτε συνεταιρισμού της (με την αρχή του 1 ατόμου,

Φαγητό: Φαγητό
οι εταιρείες έχουν γίνει ένας πολύ ισχυρός παράγοντας με τεράστια ικανότητα να ρυθμίζει το σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων. Το τεράστιο βάρος του επηρεάζει επίσης σημαντικά τις πολιτικές αποφάσεις, αφού έχει γίνει ένα από τα κύρια λόμπι στον κόσμο αλλά και στο κράτος και σε άλλες διοικήσεις. Η προοδευτική εκβιομηχάνιση του φαγητού μας είναι ένας παράγοντας, αλλά και η προοδευτική αποσύνδεση μεταξύ του πληθυσμού και του φαγητού, της προέλευσης, της ποικιλίας, της εποχικότητας, της κουζίνας και του πολιτισμού του, σε συνδυασμό με μια εξελιγμένη συνεχή χρήση προώθησης και πειθούς από μεγάλες εταιρείες. εταιρείες τροφίμων.

Μπροστά σε αυτό, υπάρχουν πολυάριθμες εναλλακτικές λύσεις που συνδέονται με τη βιολογική παραγωγή, δηλαδή ότι βασίζονται στη βέλτιστη χρήση των φυσικών πόρων, χωρίς τη χρήση συνθετικών χημικών ή γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, επιτυγχάνοντας έτσι βιολογικά τρόφιμα με παράλληλη διατήρηση της γονιμότητας της γης και του περιβάλλοντος. σεβαστός. Αυτά τα προϊόντα συνήθως κινούνται μέσω σύντομων καναλιών μάρκετινγκ, εκείνων που επιτρέπουν μια πιο άμεση σχέση μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών (μικρά καταστήματα, ομάδες καταναλωτών, αγορές, εστιατόρια, σχολεία…). Μπορούν να οριστούν ως εκείνα τα κανάλια κυκλοφορίας των οικονομικών αγαθών στα οποία υπάρχει μόνο «ένας ενδιάμεσος μεταξύ του τελικού προϊόντος και του καταναλωτή και μεταξύ του παραγωγού και του μεταποιητή.

Σε αυτό το ευρύ πεδίο, μπορούμε να βρούμε πολλές εναλλακτικές:

Ομάδες καταναλωτών:
Ομάδες καταναλωτών που συγκεντρώνονται για να κάνουν κοινές αγορές απευθείας με τους παραγωγούς. Επομένως, είναι τοπικές πρωτοβουλίες, γενικά βιολογικής παραγωγής, που προσαρμόζονται στην εποχή και στις εποχιακές παραγωγές, με σεβασμό άρα στους κύκλους της ζωής, όπου υπάρχει άμεση σχέση με τους παραγωγούς, και από οικονομική και εμπορική άποψη. Χτίζουν χώρους συγκέντρωσης και αυτοδιαχείρισης, όπου οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ευθύνη που συνεπάγεται η πράξη της κατανάλωσης, η οποία αποτελεί εργαλείο κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού. Στη Σεβίλλη, για παράδειγμα, υπάρχει το Οικολογικό δίκτυο της Σεβίλλης, «δίκτυο που αποτελείται από ομάδες καταναλωτών και ανθρώπους παραγωγών που μοιράζονται την ανησυχία για «καλή διατροφή», κατανοώντας αυτή την έννοια ως κάτι που υπερβαίνει την απλή ανταλλαγή τροφής με χρήματα, προάγοντας την Διατροφική Κυριαρχία και τη φροντίδα για τη Φύση».

Καταστήματα βιολογικών τροφίμων και συνεταιριστικά σούπερ μάρκετ:
Υπάρχουν επίσης πολλά καταστήματα όπου μπορείτε να αγοράσετε βιολογικά και τοπικά προϊόντα. Κάποια λειτουργούν ως συμβατικά καταστήματα (για παράδειγμα Red Verde, στο κέντρο της Σεβίλλης) και άλλα ενσωματώνουν τη φιγούρα των μελών, όπως το εμβληματικό La Ortiga(στο κέντρο και την ανατολική Σεβίλλη), εμπλέκοντας τους καταναλωτές στη διαχείριση έργων και πραγματοποιώντας πολυάριθμες δραστηριότητες για την προώθηση της αγροτικής κουλτούρας και της αγροοικολογίας, φέρνοντας τη ζωή των παραγωγών πιο κοντά στη ζωή των καταναλωτών. Ένα βήμα παραπέρα σε αυτό το μοντέλο είναι τα συνεταιριστικά σούπερ μάρκετ, συνεταιρισμοί όπου η πελατεία είναι συνιδιοκτήτης του εν λόγω σούπερ μάρκετ και στους οποίους δεν υπάρχει κίνητρο κέρδους. Οι περισσότεροι είναι συμμετοχικοί δεδομένου ότι οι εταίροι συνεισφέρουν κοινωνικό κεφάλαιο πληρώνοντας τέλος εγγραφής και εκτελούν εθελοντική εργασία εκτελώντας τις καθημερινές εργασίες του σούπερ μάρκετ. Στη Σεβίλλη δεν έχουμε ακόμη κάποια παρόμοια εμπειρία, αλλά εμπειρίες όπως π.χ La Osa στη Μαδρίτη ή Som Alimentació στη Βαλένθια αποτελούν αναφορά.

Κοινοτικά περιβόλια:
Στη δική τους γη ή σε γη που δωρίζουν οι δήμοι και που διαχειρίζονται συλλογικά, μικρές παραγωγές που προωθούν χώρους αυτοδιαχείρισης και που λειτουργούν για την επισιτιστική κυριαρχία. Στη Σεβίλλη βρίσκουμε το Huerto del Rey Moro, τους κοινωνικούς κήπους του Ecologistas en Acción στο San Jerónimo, αυτούς του Miraflores ή του El Alamillo. Όλες αυτές οι επιλογές επιτρέπουν την παραγωγή να έρθει πιο κοντά στην κατανάλωση τροφίμων, προωθώντας την κυριαρχία και την αυτοδιαχείριση των τροφίμων, καθώς και την ευνοϊκή χρήση του αστικού χώρου και της σχέσης μας με τα τρόφιμα και τη γη.

Στέγαση
Στο ισπανικό κράτος γνωρίζουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τα αποτελέσματα μιας κονστρουκτιβιστικής και κερδοσκοπικής πολιτικής που είχαμε τις τελευταίες δεκαετίες, και η οποία κατέστρεψε σημαντικό μέρος της φυσικής μας κληρονομιάς, καθώς και εικασίες σχετικά με τη στέγαση σε τέτοιο βαθμό που έχει μετατραπεί σε πολυτέλεια αυτό που θα έπρεπε να είναι βασικό αγαθό. Μπροστά σε αυτό, υπάρχουν εμπειρίες συλλογικής και συνεταιριστικής στέγασης που, όπως εκτίθενται από την Ομάδα συνεταιριστικών κατοικιών σε μεταβίβαση χρήσης του REAS Red de Redes, «να κατανοήσουν τη στέγαση ως αγαθό προς χρήση για τη διασφάλιση του δικαιώματος στη στέγαση μακροπρόθεσμα και όχι ως επενδυτικό αγαθό». Πολλές από αυτές τις εμπειρίες είναι επίσης πρωτοπόροι στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, ενσωματώνοντας κριτήρια βιωσιμότητας και λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο σχεδιασμό του έργου. Όλη αυτή η συνένωση πρωτοβουλιών, επιπλέον, επαναπροσδιορίζει τις πρακτικές στέγασης, επιτρέποντας νέες επιλογές ζωής και κοινωνικοποίησης, για παράδειγμα, για τους ηλικιωμένους. Στη Σεβίλλη υπάρχουν εμπειρίες στη δημιουργία, αλλά καμία δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ακόμα. Έχουμε, όμως, αναφορές στην Ισπανία όπως π.χ Εντρεπάτιος στη Μαδρίτη , La Borda στη Βαρκελώνη.

Μόδα
Όπως καταγγέλθηκε από την Δημοσιογραφική συλλογικότητα Carro de Combate , «πίσω από τη βιομηχανία της μόδας υπάρχει μια ολόκληρη αλυσίδα παραγωγής που περιλαμβάνει πολύ περισσότερους ηθοποιούς από ό,τι νομίζουμε και που βασίζεται στην εκμετάλλευση. Η κλωστοϋφαντουργία είναι μια από τις πιο εύκολες στη μετεγκατάσταση, επειδή η συναρμολόγηση και η αποσυναρμολόγηση μιας maquila είναι εξαιρετικά εύκολη. .. Επιπλέον, υπάρχει ένας τεράστιος περιβαλλοντικός αντίκτυπος, ο οποίος με τη σειρά του έχει κοινωνικό αντίκτυπο». Πολλές από αυτές τις φρικαλεότητες έχουν συγκεντρωθεί και καταγγελθεί χρόνο με το χρόνο στο Εκστρατεία Καθαρά Ρούχα.Προωθούμενο από τη Setem και άλλες ΜΚΟ, συνδικάτα και οργανώσεις καταναλωτών, δραστηριοποιείται σε 17 ευρωπαϊκές χώρες. Και πάλι έχουμε εναλλακτικές σε αυτό, και υπάρχουν πολλές λίστες ηθικών και βιώσιμων εταιρειών όπως π.χ αυτή η δεξαμενή ή αυτό οδηγός για τις σφραγίδες πιστοποίησης των επιλογών . Στη Σεβίλλη έχουμε το βιώσιμο κατάστημα μόδας Verde Moscú και διάφορα καταστήματα μεταχειρισμένων όπως η Humana.

Εκτός από αυτές τις επιλογές που περνούν από αγορές με ηθικά και βιώσιμα κριτήρια, εξετάζοντας τις συνθήκες των παραγωγών καθώς και το είδος των υλικών, τον τρόπο παραγωγής και την προέλευσή τους, υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές που οδηγούν στη μείωση της κατανάλωσής μας. ρούχα που δίνουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στα ρούχα μας, ευνοώντας καταστήματα μεταχειρισμένων, δωρεάν εκθέσεις ή ακόμα και ανταλλαγή και ανταλλαγή.

Αναψυχή και τουρισμός
Ως εναλλακτικός ιστότοπος, Mecambio.net , αναφέρει, «ο πολιτισμός, αντί για ένα σύνολο καταναλωτικών προϊόντων, εκπομπών ή δραστηριοτήτων αναψυχής, είναι πάνω απ' όλα δικαίωμα και κοινό αγαθό που αναπτύσσεται όσο περισσότερο χρησιμοποιείται». Από αυτή την άποψη, μας ανοίγονται πολλές επιλογές που επιδιώκουν να αποεμπορευματοποιήσουν τον πολιτισμό, πολλές από αυτές περιλαμβάνονται στον εν λόγω ιστότοπο και που μας δίνουν επιλογές πρόσβασης στη μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη λογοτεχνία, τα μέσα ενημέρωσης… Υπάρχουν επίσης πολλές λίστες και πληροφορίες στο δίκτυο που συλλέγει πολιτιστικές και υπεύθυνες τουριστικές πρωτοβουλίες, όπως αυτή που η Δίκτυο κοινωνικής αγοράς συλλέχθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε El Salto Diari ο.

Συμμετέχοντας σε αυτές τις πρωτοβουλίες και υποστηρίζοντάς τις με τα χρήματά μας μέσω της κατανάλωσής μας, θα συμμετάσχουμε ενεργά στη δημιουργία ενός νέου, δικαιότερου, πιο βιώσιμου και υποστηρικτικού οικονομικού μοντέλου. Αλλά πρόκειται επίσης για πρωτοβουλίες έμπνευσης των οποίων οι εμπειρίες μπορούν να μας καθοδηγήσουν στα έργα και τις εταιρείες μας να ενσωματώσουμε πρακτικές σύμφωνα με αυτήν την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ή τις μετασχηματιστικές οικονομίες. Περιπτώσεις όπως η μάχη των αναβατών για τα δικαιώματά τους και η τροχιά αυτοοργάνωσής τους σε συλλογικά και συνεργατικά εγχειρήματα όπως π.χ. Ο Μενσάκας στη Βαρκελώνη ή Ζαμπάτε Σαραγόσα στην Αραγονία είναι ένα καλό παράδειγμα.