Αν και υπάρχει μια τεράστια ποικιλία πρωτοβουλιών συμπαραγωγής, μπορούν να οργανωθούν σε τρία επίπεδα^[iv]:

• Συμμόρφωση (περιγραφική): Η συμπαραγωγή πραγματοποιείται στο στάδιο της παροχής υπηρεσιών, καθώς φροντιστές και άτομα που χρησιμοποιούν υπηρεσίες συνεργάζονται για να επιτύχουν αποτελέσματα. Τα άτομα που χρησιμοποιούν υπηρεσίες συνεισφέρουν σε κάθε στάδιο της παροχής υπηρεσιών, αλλά είναι δεν εμπλέκονται στην εφαρμογή του. Παρά τη συνειδητοποίηση ότι οι υπηρεσίες φροντίδας δεν μπορούν να παραχθούν χωρίς τη συμβολή των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες, το επίπεδο συμμόρφωσης προσφέρει μικρή ευκαιρία για πραγματική αλλαγή από ή για τα άτομα που χρησιμοποιούν υπηρεσίες επειδή πρόκειται για τη συμμόρφωση με ένα υπάρχον καθεστώς.

• Υποστήριξη (ενδιάμεση): Το ενδιάμεσο επίπεδο συμπαραγωγής αναγνωρίζει και εκτιμά τα πολλά άτομα που συγκεντρώνονται για να παράγουν από κοινού υπηρεσίες φροντίδας. Αναγνωρίζει τη συμβολή και την αξία των χρηστών των υπηρεσιών, χρησιμοποιεί τα υπάρχοντα δίκτυα υποστήριξης και βελτιώνει τα κανάλια για τους χρήστες εμπλέκονται στη διαμόρφωση των υπηρεσιών. Μπορεί να περιλαμβάνει νέους ή περισσότερους εμπλεκόμενους ρόλους για χρήστες στην πρόσληψη και εκπαίδευση επαγγελματιών και διευθυντών. Επίσης, μπορεί να δει να μοιράζονται ευθύνες με τα άτομα που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες.

• Μεταμόρφωση: Οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι συμπαραγωγής μπορούν να μεταμορφώσουν τις υπηρεσίες και να δημιουργήσουν νέες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που τις χρησιμοποιούν και του προσωπικού. Αυτό το μετασχηματιστικό επίπεδο συμπαραγωγής «εστιάζει σε μια ολόκληρη ζωή», ενσωματώνοντας ζητήματα ποιότητας ζωής καθώς και απλά κλινικά θέματα ή ζητήματα υπηρεσιών.

Σε αυτό το στάδιο, το ο χρήστης της υπηρεσίας γίνεται ειδικός. Οι επαγγελματίες και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν υπηρεσίες και οι φροντιστές τους ενώνονται για να εντοπίσουν και να διαχειριστούν τους κινδύνους. Πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη και σεβασμό και στις δύο πλευρές. Για να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο πρέπει να υπάρχει ανακατανομή της εξουσίας και του ελέγχου μέσω του σχεδιασμού, της παράδοσης, της διαχείρισης, της ενδυνάμωσης και της διακυβέρνησης πρέπει να εδραιωθεί και η συνεργασία. Συχνά απαιτεί οργανωτική αλλαγή.